Magiczne fotostory.

Nie mam pojęcia o czym jest ta książka. Czy jest fajnie napisana, czy dialogi są żywe,a  postaci wielowymiarowe. Nie czytałam też poprzednich tomów, choć je mamy, bowiem zakupiła moim chłopcom (8 i 5 lat) babcia i czytała im, kiedy zostawała z nimi wieczorami.
Powinno więc być trudno mi napisać recenzje, pomyślicie. A tu niespodzianka. To najłatwiejsza recenzja w moim życiu. Kimi (8) zobaczył "Grę" w szatni szkoły i w tym samym momencie któraś mama ostrzegła nas, że tam są straszne potwory. To zadziałało jak iskra zapalna. Kimi zaczął czytać.

 Chwile porozmawiałam z innymi mamami i prawie siłą zgoniłam syna do auta. W aucie czytał dalej. Czytał cały wieczór, podobno czytał też w nocy, czytał rano i w drodze do szkoły.

Z samochodu wysiadł lekko blady i narzekał na zawroty głowy i nudności. Musiałam zabronić czytać w aucie. A, zapomniałam dodać, że mój syn do tej pory był w stanie przeczytać z wielkim bólem czytankę na polski. O lekturach nie wspominając.

Tym wiekopomnym wydarzeniem z naszego życia podzieliłam się na facebooku i okazało się, że w podobny sposób książka zawładnęła umysłami innych chłopców. Jedna z moich koleżanek spuentowała to w ten sposób: "są dwie książki, które chłopcy chcą czytać. "Magiczne drzewo" i "Harry Potter".
 Karolina Suchenek-Dobrzyńska

Od wydawcy: Piąty tom bestsellerowej serii Magiczne drzewo. Klon Kukiego powrócił i szuka tajemniczej kostki do gry. Wraz ze służącymi mu robotami włamuje się do Galerii Globo. O włamanie zostaje oskarżony Kuki i musi uciekać z domu.