Kot, który patrzył na księżyc

Kot, który patrzył na księżyc Natalii Usenko to propozycja łódzkiego wydawnictwa Literatura dla dzieci młodszych, przytulasów i marzycieli, którzy lubią usiąść z mamą na kanapie i razem poczytać. Książeczka zawiera garść wierszyków uznanej poetki - migawki z bajkowego świata, trochę zaskakującego, pełnego ciepła i humoru. Ciekawym zabiegiem stylistycznym jest typowo dziecięca antropomorfizacja: w wierszach księżyc potrafi się złościć, a bałagan jest prawdziwym wrogiem, z którym można walczyć. Jest też potwór kinowy, słoneczko, które ma swoją mamę oraz mówiące zwierzęta; jednym słowem, świat bliski perspektywie małego dziecka. Obok całkiem czarodziejskich motywów czytelnik może się spotkać z sytuacjami z codziennego życia, potraktowanymi z humorem: mamy radosną majówkę, podczas której pieski zjadają całe piknikowe zapasy, a także małą „katastrofę” na basenie, gdy zgubiły się w wodzie majteczki… Mnie najbardziej spodobał się wierszyk „Pod kocem”, zaczynający się od słów:

Ludzie, co robicie

gdy jesteście smutni

po przykrościach w szkole

albo dużej kłótni?

W takiej sytuacji przytulny kocyk okazuje się azylem, a utulenie siebie i uszanowanie własnej potrzeby chwilowej samotności – lekarstwem na smutki.

Wierszyki napisane z polotem, mają również pewien muzyczny potencjał (niektóre z nich przypominają wręcz teksty prostych, ludowych piosenek, jak utwór Węgorz). Szata graficzna książki została zaprojektowana z ogromną starannością, ilustracje są nastrojowe, trochę oniryczne w charakterze. W kilku miejscach także i czytelnicy zaproszeni są do współpracy przy tworzeniu książki: mogą dorysować mieszkańców domku i dopisać potrawy do menu na królewski obiad. Dodajmy, że król z bajki jada zupełnie nietypowe potrawy, dzieci mogą, zatem ruszyć wyobraźnią i wykorzystać typowe dla swojego wieku poczucie humoru.  Sympatyczna lektura, dla dzieci i dla dorosłych.
Agnieszka Jeż