Mru Mru

 

 

 „-Dlaczego ja MUSZĘ?

-Bo W TYM LESIE niedźwiedzie tak robią.”

Bo wszyscy tak robią – chyba wszyscy spotkaliśmy się kiedyś z takim argumentem. Tak samo jak młoda niedźwiadka Mru Mru, która musi iść do gawry i spać przez całą zimę, choć wcale nie ma na to ochoty.

Mru Mru wygląda tak samo, jak wszystkie inne niedźwiedzie, ale czuje się inna. Często chce jej się spać, kiedy powinna czuwać, a kiedy przychodzi pora snu zimowego, w ciemności gawry doznaje tylko przejmującej nudy. W końcu Mru Mru opuszcza legowisko, jest zachwycona śniegiem i zimowymi gwiazdami, i właściwie na tym kończy się ta krótka historia. Początkowo książka wydała mi się pozbawiona puenty, i dopiero po chwili zdałam sobie sprawę, że może to być opowieść o poszukiwaniu i znalezieniu własnej tożsamości. W momencie olśnienia Mru Mru powtarza: „Jestem zimowym niedźwiedziem!”. Konwencjonalne życie nie pasuje do Mru Mru, lecz nie ma w tym nic złego.

Jest to krótka opowieść do niespiesznego czytania i uważnego oglądania ilustracji, które rozwijają narrację o ciekawe szczegóły. Poznajemy na nich całą rodzinę Mru Mru, jej towarzysza gila, inne zwierzęta zimujące pod ziemią, zmianę pór roku w lesie. Technika ilustrowania przypomina mi trochę Erica Carla, kolory są czyste i nasycone, kształty odcinają się ostro od tła jak wycinanki, widać też pociągnięcia pędzla. Na każdej stronie zmienia się jednak kadr – widzimy główną bohaterkę to z daleka, to z bliska, czasem w otoczeniu mnóstwa szczegółów, a czasem na pustym tle. Nastrój i kolory zmieniają się ze strony na stronę, wraz z nastrojem Mru Mru i porami roku.

Myślę, że książka szczególnie spodoba się osobom, które lubią chodzić do lasu i będą potrafiły rozpoznać na ilustracjach na przykład jałowiec, liść dębu czy kurkę. Warto też przeczytać ją więcej, niż jeden raz, bo nie ma porywającej fabuły, za to jej zaletą jest zimowy klimat i specyficzny, rozmarzony nastrój.

Kaisa Happonen, Mru Mru. Ilustracje: Anne Vasko, przekład: Natalia Nordling. Wydawnictwo Widnokrąg, 2020 r.