Lalanka

Chociaż moje córki to już całkiem duże dziewczynki, z radością powitałam pojawienie się na polskim rynku Lalanki. Czy trzeba ją Państwu przedstawić? A zatem – voilà!

Oto ona: śliczna lalka, uszyta z polskich, ekologicznych tkanin z certyfikatem, nadaje się więc już dla bardzo małych dzieci. Nowe wcielenie słynnej gałgankowej lali, ale jednocześnie zaprzeczenie siermiężności i bylejakości. Lalanka jest nowoczesna i wyrazista. Ma świetną figurę, lecz bez obawy, żadnych problemów z anoreksją, na jakie uskarża się jej daleka kuzynka, Barbie (to kuzynostwo, zresztą, jest bardzo wątpliwe, tak miedzy nami). Uśmiechnięta, mięciutka, duża na tyle, by ją można było posadzić obok siebie na dziecinnym krzesełku. W sam raz do przytulania i kochania…
Projektanci zabawki postawili sobie poprzeczkę wysoko. Zabawka miała być estetyczna, edukacyjna, z dizajnerskim pazurem, a jednocześnie swojska, nawiązująca do najlepszych, bo sprawdzonych od wieków, tradycji zabawek ręcznie wykonywanych w domu. Udało im się to wszystko, a nawet i więcej.

Osobiście najbardziej podoba mi się stylistyka ubranek, plasująca się w modnym, ale jeszcze niezadeptanym i dalekim od wyeksploatowania nurcie wzornictwa etno. Bazuje na wzorach czerpanych z rodzimej kultury i przekształca je w ciekawy sposób. Podhalańska parzenica, czy wzory kurpiowskie nie są tu „cytowane” bezpośrednio, lecz poddane ciekawej stylizacji, co okazało się zabiegiem trafionym: mamy czytelne odniesienie do ludowego desygnatu unikając „efektu skansenu”. Należy dodać, że śliczne te ubranka produkowane są również w wersji dla dziewczynek (wiek do siedmiu lat!) i sprawdzają się znakomicie.

Od niedawna Lalanka ma przyjaciół: lalkę Polka (chłopca) i Polankę. Nowe postacie są również trafione: bezpretensjonalne, ładne i uszyte z tych samych ekologicznych materiałów. Polek to doskonały pomysł – gdy byłam mała, zawsze brakowało mi elementu męskiego w skrajnie sfeminizowanym lalkowym grajdołku, a kiczowaty Ken (nota bene, dosłownej męskości strategicznie pozbawiony) wcale sprawy nie załatwiał. I na dodatek był brzydki… A tu mamy, po prostu, miłego chłopca i kolegę w tym samym wieku, zapewne, co Lalanka. Polanka zaś jest blondynką i, w przeciwieństwie do bujnych warkoczy swojej koleżanki, włosy ma krótkie. To zróżnicowanie jest istotne dla dziewczynek, które lubią nieraz identyfikować się w ulubionymi zabawkami – mają teraz wybór. Myślę, że spodoba im się też „firmowa” kreacja lalki: legginsy, spódniczka i biała bluzeczka ze stylizowanym motywem kurpiowskiej wycinanki. Klasa i szyk!
Agnieszka Jeż